Reserveer uw plaats(en) hier  alvast!

Rik Zweers, 28 jaar, is onze bijzondere gast voor de eerste Walburgis Lezing 2019.

Rik studeert HBO theologie in Zwolle. Tijdens de ‘nacht van de theologie’ is hij verkozen is tot ‘Jonge Theoloog des Vaderlands 2019’.

Zweers is vooral geïnteresseerd in het snijvlak van geloof en samenleving, waar zingeving een grote rol speelt. Hij volgt een minor kunst en creativiteit: “Ik wil ruimte creëren om met mensen op zoek te gaan naar de waarde van het verhaal van het Christendom”

• Lokatie: de Waalse Kerk (naast politiebureau), Gasthuisstraat 1, 6811 DZ Arnhem.
• Datum: 20 februari 2019
• Tijd: 19.30
• Toegang: € 8,50 (met Gelrepas €5 

Aansluitend aan de lezing: Walburgcafé.

Zeker zitten? Reserveren doe je hier

De foto’s zijn gemaakt door Jan van Dalen, fotograaf.

Afscheidsrede bij de laatste viering op 16 december 2018 in Walburgis Arnhem door Clementine Follender-Nicolaas

Beste allemaal, hier aanwezig bij het afscheid van de Walburgiskerk.

De kerk, die jullie vast even dierbaar is, is geworden, als mij. 

Wat heeft de prachtige zoldering al niet allemaal onder zich voorbij zien trekken in haar lange, lange leven. Vanaf 1328 is er ruim 40 jaar aan de kerk gebouwd. Daarna, 150 jaar lang was dit de plaats waar kanunniken baden en vierden en van waaruit zij de stad bestuurden. Vervolgens had de kerk 200 jaar lang een profane functie  (wapenopslag, stal, ziekenhuis). Maar in 1808 werd de Walburgis door Lodewijk Napoleon teruggeven aan de katholieken en werd de kerk weer een huis van gebed.

En hier staan wij, aan het einde van die periode. Over 4 dagen is de Walburgis weer een profaan gebouw. We maken samen een historisch moment mee. Een pijnlijk moment, want de Walburgis zal geen plek meer zijn, waar mensen bijeenkomen rond de Blijde Boodschap.

We moeten afscheid nemen van dit gebouw, dat zo´n mooie verbinding aanging met de vieringen, die hier gehouden werden, met de tentoonstellingen, de concerten, de lezingen, de  herdenkingen en met zoveel andere activiteiten.

Activiteiten, die door enthousiaste werkgroepen binnen de Walburgis gemeenschap werden verzorgd. Maar ook activiteiten, die  vanuit de stad, via ons gastvrije beheer en dito verhuur, de weg naar de Walburgis vonden. Zoveel en zulke mooie concerten, theatervoorstellingen en andere evenementen mochten de Walburgis als inspirerend decor hebben. De kerk is, vooral de laatste jaren echt een ´Huis van de Stad´ gaan worden. Arnhem en wij moeten deze plek nu afstaan.

Er zijn hier mensen, die de Walburgis nog kennen van vòòr de oorlog en die de kerk kapotgebombardeerd hebben meegemaakt. Die meegewerkt hebben aan haar herbouw, die dagelijks de mis bezochten, toen nog in het Latijn, die de eucharistievieringen soberder zagen worden en andere vormen van vieren zagen komen. Maar die, blijkbaar, want anders zaten ze niet hier, samen met ´nieuwkomers´, vorm hebben gegeven aan een andere spirituele invulling.  In die periode ben ik betrokken geraakt bij de Walburgis en heb ik de prachtige vieringen met bv Heinz Georg en met het koor Basileia mogen meemaken. Wat was het jammer, dat al dat moois stopte met onttrekking van de Walburgis aan de eredienst.

Maar wat is er juist daardoor aan ander moois gaan groeien. Een klein wonder, vind ik zelf die nieuwe invulling. De fijnzinnig en creatief vormgegeven Lauden bestonden al en er was een actieve tentoonstellings-concertwerkgroep. En er kwam, naast ondersteuning vanuit de parochie in de persoon van Joset van Leeuwen, steeds meer inbreng van vrijwilligers, die enthousiast werden voor pastoraal ondernemende activiteiten. Katholieken als en Protestanten. En zo ontstond een oecumenische gemeenschap, die in werkgroepen, verschillende initiatieven bedachten en van de grond tilden: themaprojecten in de 40dagentijd, Walburglezingen, Themavieringen, Verdieping op de zondagochtend, geestelijk concert, workshops. Prachtige bijeenkomsten vaak, mede door de combinatie van het protestantse talent voor het woord en het Rooms Katholieke talent voor liturgie en symboliek.

En zoals gezegd, via de verhuur kwam heel wat spiritualiteit de kerk in.

Veel werk is er ook overkoepelend verricht door de Walburgisraad, door de werkgroep marketing en communicatie, door de programmacommissie, liturgiecommissie, de vrijwilligerscoördinatie etc. Het boekje Walburgis 5 jaar bezinnen, bezielen, ontmoeten geeft uitgebreid inzicht in alle activiteiten van de Walburgisgemeenschap.

Bijzonder was het, hoe alles zich natuurlijk leek te ontwikkelen. Alles paste bij elkaar en het geheel ademde een open, gastvrije en toegewijde sfeer. Dat hoor ik mensen tenminste regelmatig zeggen.

Een zekere Martin Koops reageerde op Facebook:

‘Sterkte voor alle mensen die een geestelijk thuis vonden in de mooie doorleefde kerk, sterkte voor het team van mensen, dat altijd zo gastvrij was en die van de Walburgis echt een plek van bezinning en verdieping maakte.’

De pijn van de verkoop van de Walburgis wordt verzacht, doordat de nieuwe eigenaar de kerk een warm hart toedraagt en vast op een mooie manier invulling zal geven aan het gebouw en dat de kerk voorlopig 2 jaar lang locatie van Museum Arnhem zal zijn. Maar ook troost het dat we als Walburgisgemeenschap een mooie locatie hebben gevonden voor een doorstart. We verhuizen nl en Het Olvékoor en de daarbijbehorende themaviering gaat ook mee !  naar de v.m.l. Agnietenkapel hier 150 meter verderop. Als gasten van de Waalse gemeenschap willen we daar, op kleinere schaal opnieuw een plek van bezinnen, bezielen, ontmoeten vormgeven.

De kapel ligt beekopwaarts, de beek is smaller daar dan hier, maar… we zijn er dichter bij de bron. In ieder geval mogen we vertrouwen, dat het licht van Christus nooit dooft en overal steeds opnieuw geboren wordt. En dan kunnen we deze 3^de zondag van de Advent, die in de traditionele RK liturgie de zondag van de vreugde is, die vreugde ook van harte vieren.